Ενημέρωση ασθενούς πριν εγχείρηση αμυγδαλών και αδενοειδών εκβλαστήσεων
Οι αμυγδαλές ανήκουν στο λεμφικό σύστημα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τους λεμφαδένες. Σε μικρή παιδική ηλικία το λεμφικό σύστημα έρχεται σε επαφή με εξωγενή αντιγόνα και εκλύει έτσι στον οργανισμό τη δημιουργία αντισωμάτων. Γι’αυτό αποφεύγεται η αφαίρεση των αμυγδαλών στα παιδιά πλην αυστηρών ενδείξεων.
Οι αμυγδαλές είναι μόνο ένα μέρος του λεμφικού συστήματος το οποίο καλύπτει το βλεννογόνο των αεροφόρων οδών και του γαστρεντερικού συστήματος.
Προφανώς γι αυτό το λόγο δε μπόρεσε να αποδειχθεί σε μελέτες κάποιο ανοσολογικό έλλειμμα σε μικρά παιδιά μετά από αφαίρεση αμυγδαλών.
Υπάρχουν οι φαρυγγικές αμυγδαλές που εμφανίζονται σα ζεύγος στον οροφάρυγγα και οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις στο ρινοφάρυγγα.
Ειδικά οι τελευταίες μπορούν να παρεμποδίσουν σημαντικά τη ρινική αναπνοή ή να την καταστήσουν ανύπαρκτη με αποτέλεσμα εξαιτίας της θέσης τους να οδηγήσουν λόγω απόφραξης της ευσταχιανής σάλπιγγας σε επαναλαμβανόμενες τυμπανικές συλλογές ή και μέση ωτίτιδα.
Μεγενθυμένες φαρυγγικές αμυγδαλές μπορούν να προκαλέσουν ρογχοπάθεια και σε υπνική άπνοια. Βακτηριακές φλεγμονές των αμυγδαλών με εμπύρετα αποτελούν αμυγδαλίτιδες.
Πότε πρέπει να χειρουργηθούν οι αμυγδαλές;
Επ αυτού υπάρχουν στην επιστημονική βιβλιογραφία αντικρουόμενες απόψεις και διάφορες κατευθυντήριες οδηγίες.
Αδιαμφισβήτητα πρέπει να συστήνεται αφαίρεση των αμυγδαλών όταν έχουν επιβλαβή δράση στον οργανισμό:
- Σε επαναλαμβανόμενες αμυγδαλίτιδες, ιδιαίτερα σε περίπτωση αποστήματος.
- Σε χρόνιες αμυγδαλίτιδες με τοπικά επακόλουθα ( κακοσμία στόματος, τραχηλική λεμφαδενιτιδα, επαναλαβανόμενα επεισόδια δυσκαταποσίας και πόνου στην περιοχή) , ιδιαίτερα όταν εμφανίζονται ασθένειες απορρέοντες από αυτές ρευματικός πυρετός με ενδοκαρδίτιδες ή νεφρίτιδες)
- Όταν οι αρκετά μεγενθυμένες αμυγδαλές προκαλούν προβλήματα αερισμού στο μέσο αυτί , όταν παρακωλύουν τη ρινικη αναπνοή και προκαλούν χρόνια ρινόρροια , ρογχοπάθεια, προβλήματα δυσκαταποσίας ή αναπνοής.
Διενέργεια του χειρουργείου
Ακολουθείστε ακριβώς τις οδηγίες από πότε δεν επιτρέπεται πλέον να φάτε και να πιείτε. Ενημερώστε εγκαίρως εάν ασθενήσετε πριν το χειρουργείο.
Η επέμβαση γίνεται με ολική νάρκωση και διαρκεί max. 45min. Σε περιπτώσεις εμπυρέτου πρέπει να αναβληθεί το χειρουργείο. Σε αφαίρεση μόνο των αδενοειδών εκβλαστήσεων δε χρειάζεται διανυκτέρευση στην κλινική, διαφορετικά οι ασθενείς μένουν στην κλινική 1-2 ημέρες.
Ο ασθενής εισάγεται στη νάρκωση μέσω ενδοφλέβιας έγχυσης, στη συνέχεια διασωληνώνεται. Ο ασθενής βρίσκεται ανάσκελα, με ένα ειδικό εργαλείο διατηρείται ανοιχτό τοστόμα και πιέζεται η γλώσσα προς τα κάτω ώστε να υπάρχει ελεύθερο χειρουργικό πεδίο.
Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις αφαιρούνται από το στόµα ενδοσκοπικά. Στο τέλος διαφαίνεται το οπίσθιο µέρος της µύτης. Στη συνέχεια αφαιρούνται κατά µήκος της καψας τους και τα αιµορραγούντα αγγεία απολινώνονται ή καίγονται µε τη διαθερµία.
Εάν ο µόνος λόγος για την εγχείρηση των αµυγδαλών είναι το µέγεθος τους, τότε δεν αφαιρούνται, αλλά υπόκεινται σε αµυγδαλοτοµή, δλδ.σε σµίκρυνση τους µε laser ή
µε ραδιοσυχνότητα.
Στο τέλος δηµιουργείται αµφοτερόπλευρα µία ανοιχτή πληγή, η οποία δε ράβεται.Δηµιουργείται ένα στρώµα ινώδους επικάλυψης (άσπρο) το οποίο σιγά σιγά αποκολλάται. Κάτω από αυτό βρίσκεται ο βλεννογόνος που διαφαίνεται το πολύ
µετά από 2 εβδοµάδες.
Μετεγχειρητική πορεία
Η απλή αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων προκαλεί λίγους πόνους.
Συνήθως µπορούν τα παιδιά να πάνε την ίδια µέρα σπίτι αναλγητικό σιρόπι αφότου έχει προηγηθεί πολύωρη παρακολούθηση. Μπορούν να φάνε και να πιούν ίδιο βράδυ.
Μετά την αφάιρεση των φαρυγγικών αµυγδαλών ο ασθενής έχει δυνατούς πόνους στην περιοχή , χρειάζονται αναλγητικά αρχικά σε µορφή ενδοφλέβιας έγχυσης και στη συνέχεια ως υπόθετο. Οι πόνοι διαρκούν τόσο µέχρι να κλείσει η πληγή δλδ 10-14 ηµέρες. Για τόσες ηµέρες διαρκεί και η άδεια εργασίας για έναν ενήλικα.
Αµέσως µετά την εγχείρηση µπορεί να εµφανιστεί ναυτία σαν απόρροια της ολικής νάρκωσης. Τα παιδιά βρίσκονται αρχικά σε υπερδιέγερση, µετά ηρεµούν και κοιµούνται µερικές ώρες.
Μετά την εγχείρηση αµυγδαλών δίδεται ειδικό γεύµα στην κλινική. Αποφεύγετε τις εξής τροφές:
τραγανές τροφές: σνακς όπως popcorn ή crackers που έχουν αιχµηρές , αδρές ακµές θα πρέπει να αποφεύγονται για τουλάχιστον 1 εβδοµάδα. Πατατάκια και ξηροί καρποί είναι σ αυτή την κατηγορία. Επειδή υπάρχει δυσκολίαστην κατάποση οι ασθενείς εµφανίζουν συνήθως φυσική απέχθεια προς τις συγκεκριµένες τροφές.
πικάντικες τροφές: τροφές µε αρκετά καρυκεύµατα όπως πιπέρι ή curry µπορεί να είναι µαλακές αλλά µπορούν να ερεθίσουν τον πληγωµένο φάρυγγα. Απλές πολτοποιηµένες τροφές ή και σούπες ή λιωµένες πατάτες είναι µαλακές και καταπίνονται εύκολα.
όξινες τροφές: το να πιεί κάποιος χυµό πορτοκαλιού ή ντοµάτας δε θαπροκαλέσει κάποιο κακό αλλά το οξύ που περιέχουν µπορεί να προκαλέσει πόνο κατά την κατάποση. Χυµός µήλου ή γάλα είναι πιο ε΄υκολα στην κατάποση και χωρίς πόνο.
Προσπαθήστε να καταναλώνετε πολλά υγρά ώστε να βοηθήσετε την ανάρρωση και να αποφύγετε την αφυδάτωση.
Ποιοί είναι οι κίνδυνοι
Γενικοί κίνδυνοι:
Μετά από επιµελή επιλογή ασθενών είναι πολύ µικρή η πιθανότητα εµφάνισής τους: Η επέµβαση είναι συχνή, γίνεται µε συγκεκριµένη τεχνική, διαρκεί λίγο.
Κατά τη διάρκεια της επέµβασης δε συµβαίνει συχνά κάποια επιπλοκή. Παρόλα αυτά
µπορεί µε πολύ µικρή πιθανότητα να εµφανιστούν βαρυσήµαντες επιπλοκές. Γι’αυτό είναι σηµαντικό να ενηµερώσετε το θεράποντα ιατρό σας εάν υπάρχει κάποια αλλη
ασθένεια, η οποία µε κάποια συσχέτιση θα µπορούσε να δηµιουργήσει κάποιο πρόβληµα. Ρωτήστε το γιατρό σας εάν δεν είστε σίγουροι!
Σηµαντικό είναι να γνωρίζουµε εάν υπάρχουν αλλεργίες ή εάν υπάρχει αυξηµένος κίνδυνος θρόµβωσης ή εµβολής. Αναφέρετε στο γιατρό σας όλα τα φάρµακα τα οποία παίρνετε, καθώς και φυτικά. Ενηµερώστε εάν στους συγγενείς σας υπάρχουν διαταραχές πήξης.
Επίσης δραστηριότητες όπως η θέση του σώµατος στο χειρουργείο, η τοποθέτηση φλεβοκαθετήρων, η αποστείρωση και η χρήση διαθερµίας για αιµόσταση µπορούν σε σπάνιες περιπτώσεις να οδηγήσουν σε επιπλοκές.
Ειδικοί κίνδυνοι:
Αιμορραγία από την πληγή συμβαίνει κατά κανόνα μετά απο μερικές μέρες. Αυτές οι μετεγχειρητικές αιμορραγίες είναι αρκετά συχνές σαν προσμίξεις αίματος , ιδιαίτερα τη στιγμή που αποκολλάται ένα μέρος του ουλώδους ιστού.
Γενικότερα ο ασθενής φτύνει ακόμα και για κάποια λεπτά μικρές ποσότητες αίματος και συνήθως η αιμορραγία σταματάει από μόνη της.
Σε περίπου 3% των περιπτώσεων η μετεγχειρητική αιμορραγία είναι τόσο δυνατή που ο ασθενής πρέπει να εισαχθεί στην κλινική. Σε ένα μέρος αυτών των ασθενών χρειάζεται να γίνει αιμόσταση εγχειρητικά υπό γενική αναισθησία. Σε περιπτώσεις μεγάλων αιμορραγιών με κίνδυνο ζωής χρειάζεται και μετάγγιση αίματος.
Παρακαλώ, ενημερώστε το γιατρό σας οποιαδήποτε ώρα ακόμα και τη νύχτα εάν τρέξει αίμα από τη μύτη ή το στόμα.
Μπορεί να συμβεί εισροή υγρών στο ρινοφάρυγγα κατά την κατάποση ιδιαίτερα όταν αφαιρούνται πολύ μεγάλες αδενοειδείς εκβλαστήσεις και φαρυγγικών αμυγδαλών. Η μαλθακή υπερώα πρέπει να μάθει να αποφράσσει πλέον μεγαλύτερο χώρο. Αυτή η διαταραχή εξαφανίζεται μετά απομερικές εβδομάδες μέχρι μήνες. Μπορεί να χρειαστούν και κάποιες συνεδρίες λογοθεραπείας.
Λόγω της ανοιχτής πληγής μπορούν να εμφανιστούν τοπικές φλεγμονές. Η παρουσία ινικής στο φάρυγγα αποτελεί τροφή για βακτήρια πράγμα το οποίο μπορεί να οδηγήσει στη λήψη αντιβιωτικών. Σηψαιμία και επανεισαγωγή είναι κτ πολύ σπάνιο.
Βλάβες των δοντιών μπορεί εν μέρει να εμφανιστούν λόγω της διασωλήνωσης από την αναισθησιολογία αλλά και με την τοποθέτηση του εργαλείου που τοποθετείται για να διατηρήσει ανοιχτό το στόμα. Αυτή η επιπλοκή αφορά κυρίως ασθενείς με ήδη προσεβεβλημένα δόντια.
Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης , τις πρώτες εβδομάδες είναι συχνά επηρεασμένη η αίσθηση της γεύσης. Πού και πού τα παιδιά έχουν παραλλαγμένη φωνή.
Μόνιμες βλάβες είναι πολύ σπάνιες: διαταραχές γεύσης, διαταραχές της φωνής, μόνιμη ένρινη ομιλία, διαταραχές της κροταφογναθικής άρθρώσης, προβλήματα εξίσωσης πιέσεως στα αυτιά.
Θεωρητικά σπάνιοι κίνδυνοι είναι μολύνσεις με π.χ. ηπατίτιδα όταν και εάν δοθούν φιάλες αίματος για μετάγγιση μετά από βαριές αιμορραγίες.
Καλή επιτυχία και καλή ανάρρωση!
