Ο όρος φωνοχειρουργική υποδηλώνει αποκατάσταση της φωνής χρησιμοποιώντας διάφορες χειρουργικές τεχνικές. Η μελωδία της ανθρώπινης φωνής εξαρτάται από τον φωνητικό σύνδεσμο μια ελαστική δομή των φωνητικών χορδών, η οποία δεν υπάρχει σε κανένα άλλο είδος. Δεν υπάρχει λοιπόν πειραματικό μοντέλο για την ανθρώπινη φωνή.
Η ανθρώπινη φωνή λειτουργεί ως πρωταρχικό εργαλείο για την προβολή των προσωπικοτήτων μας στην κοινωνία. Τα φωνητικά προβλήματα μπορεί να προκύψουν από λαρυγγική ή συστηματική νόσο ή τραύμα ή κατάχρηση. Το αποτέλεσμα της δυσλειτουργίας της φωνής είναι μερικές φορές πολύ σημαντικό επηρεάζει σημαντικά τη ζωή επαγγελματιών χρηστών φωνής όπως τραγουδιστές, ηθοποιούς, πολιτικούς, εκπαιδευτικούς κλπ.
Πολλοί άνθρωποι, που πάσχουν από φωνητικές διαταραχές ζουν απεγνωσμένα στην κοινωνία με την άποψη ότι δεν υπάρχει κατάλληλη θεραπεία για τα προβλήματά τους. Η ανάπτυξη των φωνοχειρουργικών τεχνικών αποτελεί ελπιδοφόρο μήνυμα για άτομα με φωνητικές διαταραχές.
Τα φωνητικά προβλήματα μπορεί να είναι συγγενή, τραυματικά, φλεγμονώδη, νεοπλασματικά, νευρολογικά ή λειτουργικά. Η διάγνωση των φωνητικών διαταραχών ξεκινά με λεπτομερές ιστορικό από τον ασθενή και έμμεση λαρυγγοσκοπική εξέταση από τον ωτορινολαρυγγολόγο. Η εφεύρεση της τεχνικής της λαρυγγοσκόπησης και της βιντεολαρυγγοσκόπησης έχει κάνει τη διάγνωση πιο ακριβή στη φωνητική φροντίδα.
Η διαχείριση των φωνητικών διαταραχών είναι μια ομαδική εργασία που αποτελείται από φωνοχειρουργό, φωνίατρο, λογοθεραπευτή,ψυχίατρο και μερικές φορές πλαστικούς χειρουργούς και παιδιάτρους.
Οι διαταραχές της φωνής μπορεί να είναι λειτουργικές ή οργανικές (π.χ. φωνητικά οζίδια), και μερικές φορές είναι δύσκολο να οριοθετηθεί μεταξύ αυτών των δύο, καθώς το ένα μπορεί να προδιαθέτει το άλλο. Η φωνοθεραπεία παίζει μεγαλύτερο ρόλο στη διόρθωση των περισσότερων από τις λειτουργικές φωνητικές διαταραχές που αποτελούν το 80% των φωνητικών προβλημάτων. Λειτουργεί επίσης ως ένας σημαντικός τρόπος ενισχυτικής θεραπείας πριν και μετά τη φωνοχειρουργική.
Ο Ιπποκράτης περιέγραψε τη σημασία των πνευμόνων, της τραχείας, των χειλιών και της γλώσσας στο φωνητικό στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. Ο Claudius Galen, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής της λαρυγγολογίας και της φωνητικής επιστήμης, αναγνώρισε για πρώτη φορά τη σημασία του εγκεφάλου στον έλεγχο της φώνησης και διέκρινε μεταξύ της ομιλίας και της φωνής. Το 1805, ο Manuel Garcia, διάσημος τραγουδιστής της όπερας εφήυρε την έμμεση λαρυγγοσκόπηση χρησιμοποιώντας έναν οδοντικό καθρέφτη, εξακολουθεί να αποτελεί βασικό εργαλείο για την οπτικοποίηση των φωνητικών πτυχών από ωτορινολαρυγγολόγους.
Ο όρος φωνομικροχειρουργική εισήχθη για πρώτη φορά από τον Von Laden το 1962. Η χρήση του χειρουργικού μικροσκοπίου για την ενδολαρρυγγική μικροχειρουργική εισήχθη από τον Kleinsasser το 1960. Η περιγραφή του δομημένου στρώματος της φωνητικής πτυχής του Hirano στις αρχές του 20ου αιώνα αποτέλεσε τη βάση για τις μικροχειρουργικές τεχνικές.
Οι τεχνικές της λαρυγγοπλαστικής φωνοχειρουργικής εισήχθησαν για πρώτη φορά από τον Payr το 1915, αλλά η πραγματική ιδέα δημιουργήθηκε από την Isshiki το 1975. Η Isshiki, Ιάπωνας χειρουργός έχει την πίστωση για την έννοια της σύγχρονης χειρουργικής του λαρυγγικού πλαισίου στη διαχείριση των φωνητικών διαταραχών. Οι τεχνικές του έγιναν δημιφιλείς από τους Koufman και Zeitels στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1986.
Οι φωνοχειρουργικές τεχνικέςαποτελούνται γενικά από:
Ι. Φωνοχειρουργική τις φωνητικών πτυχών για τη δημιουργία φωνής
1. Φωνομικροχειρουργική μαζών όπως οζίδια, κύστεις, ελλείμματα φωνητικών πτυχών κλπ.
2.Λαρυγγοπλαστική Φωνοχειρουργική (Θυροπλαστική) για τη διόρθωση της θέσης των φωνητικών χορδών όπως στην παράλυση του φωνητικών χορδών και επίσης για τη διόρθωση της τάσης της φωνητικής χορδής.
3.Τεχνικές νεύρωσης νεύρων.
4.Ενέσιμες Τεχνικές των φωνητικών πτυχών.
ΙΙ. Φωνοχειρουργική για συντονισμό φωνής.
Περιλαμβάνει τη διόρθωση της σχισμής της υπερωιοσχιστίας, του λυκοστόματος, της ορθοδοντικής χειρουργικής, της φαρυγγοπλαστικής και των ενδοσκοπικών ρινικών χειρουργικών επεμβάσεων