Η σπασμωδική δυσφωνία είναι μια νευρολογική διαταραχή είναι ένας τύπος μιας οικογένειας διαταραχών που ονομάζεται εστιακή δυστονία. Όταν ένας μεμονωμένος μυς ή μια μικρή ομάδα μυών συστέλλεται αυθόρμητα και ακανόνιστα χωρίς καλό ακούσιο έλεγχο, αυτοί οι μύες είναι δυστονικοί.
Η διαδικασία της ομιλίας είναι αρκετά περίπλοκη, με τη συμμετοχή πολλών μυών και νευρολογικών οδών. Ένας απλοποιημένος τρόπος να το σκεφτείτε είναι ότι ο ήχος της φωνής σας δημιουργείται από δονήσεις που συμβαίνουν καθώς ο αέρας σπρώχνει τις φωνητικές χορδές, οι οποίες είναι πτυχές ιστού που βρίσκονται στο λάρυγγα. Σε άτομα με σπασμωδική δυσφωνία, οι μύες του λάρυγγα (είτε οι προσαγωγείς είτε οι απαγωγείς, ή και οι δύο) συστέλλονται και σπασμοί συμβαίνουν ακούσια όταν χρησιμοποιούνται. Αυτό μπορεί να κάνει τη φωνή κάποιου να σπάσει ή να τονώσει τον ήχο. Η σπασμωδική δυσφωνία είναι ο συνηθέστερος τύπος λαρυγγικής δυστονίας και περιλαμβάνει σπασμούς των μυών που κλείνουν τις φωνητικές πτυχές.
Οι άνθρωποι έχουν πολλή κόπωση όταν προσπαθούν να μιλήσουν και η φωνή τους δεν ακούγεται φυσιολογική.Η προφορική επικοινωνία με την οικογένεια ή στην εργασία γίνεται αφόρητη και δύσκολη και μπορεί να έχει βαθύ αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής κάποιου. Εμφανίζεται συνήθως γύρω στη μέση ηλικία και είναι πιο συχνή στις γυναίκες.Παρόλο που πιθανότατα δεν επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου, δεν είναι επίσης απίθανο να βελτιωθεί μόνη της.
Στην προσαγωγική σπασμωδική δυσφωνία, οι ξαφνικές ακούσιες κινήσεις των μυών ή οι σπασμοί προκαλούν τις φωνητικές πτυχές να συσπαστούν μαζί. Αυτοί οι σπασμοί δυσκολεύουν τη δόνηση των φωνητικών πτυχών και κατα συνέπεια τη φώνηση. Οι λέξεις συχνά κόβονται ή είναι δύσκολο να ξεκινήσουν λόγω των μυϊκών σπασμών. Επομένως, η ομιλία μπορεί να είναι ασταθής και να μοιάζει με τραύλισμα. Η φωνή ενός ατόμου με προσαγωγική σπασμωδική δυσφωνία περιγράφεται συνήθως ως τεταμένη ή στραγγαλισμένη και γεμάτη προσπάθεια. Παραδόξως, οι σπασμοί συνήθως απουσιάζουν ενώ γελούν, τραγουδούν, μιλούν σε ψηλά ή μιλούν ενώ αναπνέουν. Το άγχος, ωστόσο, συχνά κάνει τους μυϊκούς σπασμούς πιο σοβαρούς.
Στην απαγωγική σπασμωδική δυσφωνία, οι ξαφνικές ακούσιες κινήσεις των μυών ή οι σπασμοί προκαλούν το άνοιγμα των φωνητικών πτυχών. Οι φωνητικές πτυχές δεν μπορούν να δονήσουν όταν είναι ανοιχτές. Η ανοιχτή θέση των φωνητικών πτυχών επιτρέπει επίσης στον αέρα να διαφύγει από τους πνεύμονες κατά τη διάρκεια της παραγωγής ομιλίας. Ως αποτέλεσμα, οι φωνές αυτών των ατόμων ακούγονται συχνά αδύναμες, ήσυχες και αναπνέουν ή ψιθυρίζουν. Όπως με την προσαγωγική σπασμωδική δυσφωνία, οι σπασμοί συχνά απουσιάζουν κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως το γέλιο ή το τραγούδι.
Η μικτή σπασμωδική δυσφωνία περιλαμβάνει τους μυς που ανοίγουν τις φωνητικές πτυχές καθώς και τους μυς που κλείνουν τις φωνητικές πτυχές και επομένως έχει χαρακτηριστικά τόσο του προσαγωγέα όσο και της απαγωγικής σπασμοδικής δυσφωνίας.
Η βάση στήριξης της θεραπείας έχει γίνει ενέσεις βοτουλινικής τοξίνης στους μυς. Οι ενέσεις είναι προσωρινές προκαλώντας ευεργετικό αποτέλεσμα για τρεις έως τέσσερις μήνες. Η θεραπεία μπορεί να προσφέρει στα άτομα με αυτά την ικανότητα και αυτοπεποίθηση να επικοινωνούν προφορικά.
Η θεραπεία της σπασμωδικής δυσφωνίας συχνά περιλαμβάνει συνεργασία μεταξύ ωτορινολαρυγγολόγου και λογοθεραπευτή. Το Botox έχει χρησιμοποιηθεί για φωνητικές διαταραχές για περισσότερα από 30 χρόνια και υποστηρίζεται από διάφορες μελέτες που δείχνουν ότι είναι γενικά αποτελεσματικό και καλά ανεκτό.
Το Botox περιορίζει την απελευθέρωση ορισμένων νευροδιαβιβαστών που προκαλούν σπασμούς στους μυς αυτούς. Η ομιλία μπορεί να μην βελτιωθεί αμέσως μετά την ένεση, αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες, ένας ασθενής παρατηρεί ότι δεν χρειάζεται να πιέζει τόσο και ότι η φωνή του ακούγεται πιο ομαλή και πιο φυσική. Αυτά τα οφέλη γενικά παραμένουν για τρεις έως τέσσερις μήνες, αν και διαρκούν περισσότερο για μερικούς ανθρώπους και εξασθενούν γρηγορότερα για άλλους.
Μπορεί επίσης να χρειαστεί λίγος χρόνος για να επιτευχθεί η δόση. Επειδή ο λάρυγγας παίζει επίσης ρόλο στην κατάποση και την αναπνοή, ορισμένοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν κάποια δυσκολία κατά τις πρώτες ημέρες μετά τη θεραπεία. Μπορεί να είναι χρήσιμο για τους ασθενείς να καταγράψουν τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες που αντιμετωπίζουν και να τις αναφέρουν στο γιατρό.
Με τη δοσομέτρηση προσπαθούμε να εξισορροπήσουμε τις παρενέργειες και τη διάρκεια του οφέλους που παίρνει ένα άτομο. Κάθε συνεδρία προηγείται από μια συζήτηση σχετικά με το πώς πήγε η τελευταία, πόσο καιρό συνέχισαν οι παρενέργειες και πόσο καιρό κράτησε το όφελος. Προσπαθούμε να προσαρμόσουμε τη δόση στην απάντηση του ατόμου.
Το Botox μπορεί να είναι χρήσιμο για:
- Σπασμωδική δυσφωνία
- Εστιακή δυστονία
- Υπερλειτουργική δυσφωνία
- Χρόνιο βήχα
- Βρουξισμός
- σύνδρομο Tourette
