Τα ελαττώματα στην περιοχή των αυτιών είναι συνήθως λιγότερο αισθητά, καθώς τα αυτιά μπορούν επίσης να κρυφτούν κάτω από τα μαλλιά. Ωστόσο, μια επιτυχημένη χειρουργική βελτίωση ή ανοικοδόμηση είναι μια σημαντική ψυχολογική ανακούφιση – τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.
Με μια ανάπλαση αυτιών μπορείτε να ανακτήσετε λίγο περισσότερη ελευθερία, να ενισχύσετε την αυτοεκτίμησή σας και να αντιμετωπίσετε διαφορετικά τον κοινωνικό σας περίγυρο.
Οι ανατομικές παρεκκλίσεις που απαιτούν αναδόμηση είναι:
- Συγγενή ελαττώματα του αυτιού
- Cup ear (αυτιά σε σχήμα κούπας)
- Άνω πόλος αυτιού στρεβλωμένος προς τα κάτω
- Παραποιημένο σχήμα του αυτιού
- Άτυπες πτυχές χόνδρου
- Εγκοπές
- Λείπουν λοβοί
- Μικροτία/Ανωτία: εκτεταμένη απουσία του αυτιού εκτός από ένα λοβό με ή χωρίς υπολείμματα του αυτιού
- Ελλείμματα σε μέρη του αυτιού έως ολική απώλεια ως αποτέλεσμα ατυχήματος ή όγκου
Για την αναδόμηση του αυτιού χρησιμοποιούνται σχεδόν πάντα αυτόλογοι ιστοί. Μόνο σπάνια, για παράδειγμα όταν δεν υπάρχει αρκετός χόνδρος πλευρών, υπάρχει ένα ικρίωμα από ξένο υλικό κατάλληλο για ανοικοδόμηση του αυτιού.
Είναι επίσης δυνατή η πλήρης αντικατάσταση του αυτιού με μία επίθεση (αυτί κατασκευασμένο από πλαστικό, στερεωμένο στο κεφάλι με μεταλλικά εμφυτεύματα). Εάν απαιτείται επίθεση, ο ασθενής πρέπει να συνηθίσει στο γεγονός ότι η επίθεση πρέπει να αφαιρεθεί για ύπνο και τα εμφυτεύματα πρέπει να καθαρίζονται προσεκτικά και να απολυμαίνονται καθημερινά.
Οι χόνδροι αυτιών από το υγιές αυτί και οι κρημνοί δέρματος από το πίσω μέρος του προσβεβλημένου αυτιού χρησιμοποιούνται συχνά για τη χειρουργική επισκευή όταν λείπουν τμήματα του χόνδρου του αυτιού.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται η χρήση του χόνδρου πλευρών, επειδή έχει καλύτερη σταθερότητα. Ωστόσο, είναι επίσης πιο δύσκολο στο να το συνηθίσει κάποιος σε σύγκριση με το χόνδρο του αυτιού.
Τα ελλείματα στην κοιλότητα (κόγχη του αυτιού) που προκαλούνται από ατύχημα ή χειρουργική επέμβαση όγκου αντιμετωπίζονται με μεταμοσχεύσεις χόνδρου αυτιού και μετεγκαταστάσεις δέρματος από την περίσσεια της οπίσθιας πτυχής του αυτιού. Και πάλι, υπάρχουν όρια στη διαθέσιμη ποσότητα χόνδρου και δέρματος.
Για μεγαλύτερα ελλείμματα, πρέπει να δημιουργηθούν ανακατασκευές πολλαπλών επιπέδων. Συνιστάται ένα πλαίσιο χόνδρου πλευρών, το οποίο καλύπτεται με κροταφικό πτερύγιο περιτονίας (λεπτό στρώμα ιστού με καλή παροχή αίματος), στο οποίο ένα ελεύθερο μόσχευμα δέρματος μπορεί με τη σειρά του να επουλωθεί.
Η αναδόμηση του πτερυγίου με αυτόλογο ιστό από τον πλευρικό χόνδρο είναι δυνατή από την ηλικία των 10 στην περίπτωση της μικρωτίας. Το αναδομημένο αυτί που κατασκευάζετται από αυτόλογο πλευρικό χόνδρο έχει το πλεονέκτημα ότι μεγαλώνει με το σώμα. Το μέγεθος και η θέση τους στο κεφάλι πρέπει να αντιστοιχούν ακριβώς στο υγιές αυτί, αλλά δεν μπορούν να είναι τόσο ωραία και εκλεπτυσμένα όσο ένα φυσικό αυτί. Τα αυτιά που κατασκευάζονται με το υλικό του σώματος μπορούν επίσης να αντέξουν σε τραυματισμούς όπως αυτοί που συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή χωρίς απώλεια.
Στην περίπτωση χρήσης ξένων υλικών, υπάρχει βασικά το πρόβλημα της μόλυνσης και της απώλειας της δομής του αυτιού σε περίπτωση μικρών τραυματισμών ή σημείων πίεσης. Τα πλαστικά πλαίσια από πορώδες πολυαιθυλένιο (π.χ. Medpor) φαίνεται – σύμφωνα με την εμπειρία – να μπορούν να λύσουν καλύτερα μερικά από αυτά τα προβλήματα.
Στην όλη τεχνική της αναδόμησης του αυτιού ειπεισέρχεται πλέον και η τεχνολογία του 3D printing.
Η εναλλακτική λύση στην ανοικοδόμηση είναι οι επιθέσεις του αυτιού από ιατρική σιλικόνη. Αυτά μπορούν να αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια το σχήμα του υγιούς αυτιού, αλλά όχι την αλλαγή χρώματος του δέρματος όταν είναι ζεστό ή κρύο. Είναι επομένως περισσότερο ή λιγότερο αισθητές, ανάλογα με τις περιστάσεις και την κατάσταση.
Μεταλλικά εμφυτεύματα εισάγονται στο οστό για στερέωση και μια ράβδος στερέωσης είναι τοποθετείται πάνω από αυτά. Ο ασθενής τώρα απλά τοποθετεί το πλαστικό αυτί στη ράβδο. Ωστόσο, πρέπει να διασφαλίσει ότι τα σημεία διείσδυσης των εμφυτευμάτων φροντίζονται καθημερινά για την πρόληψη λοιμώξεων. Η επίθεση του αυτιού πρέπει επίσης να αφαιρείται τη νύχτα. Συνιστάται προσαρμογή επιθέσεων σε περίπτωση απώλειας αυτιού από περίπου 40 ετών ή στην περίπτωση ειδικών λόγων για αυτόλογα μοσχεύματα.
Η συγγενής έλλειψη του ωτικού πτερυγίου (microtia) συνδέεται συνήθως με ατρησία του εξωτερικού ακουστικού πόρου και δυσπλασία του μέσου ωτός. Αυτό οδηγεί σε απώλεια ακοής.
Η ιατρική συμβουλευτική στην πρώιμη παιδική ηλικία και η ακριβής διάγνωση της δυσπλασίας (τεστ ακοής, αξονική τομογραφία για τη διάγνωση των προβλημάτων του μέσου ωτός, κλπ.) είναι πολύ σημαντική. Παρουσιάζονται οι δυνατότητες μιας λειτουργικής αναδόμησης του ωτικού πτερυγίου και οι δυνατότητες και τα όρια των λειτουργιών βελτίωσης της ακοής (μεσαίο αυτί και κανάλι αυτιού ή κοχλιακό εμφύτευμα).
Η τάση σήμερα είναι προς τα εμφυτεύσιμα ακουστικά βαρηκοΐας (κοχλιακά εμφυτεύματα). Η αντίστοιχη λειτουργία μπορεί να εκτελεστεί πριν ή μετά τη δημιουργία του ωτικού πτερυγίου. Ένας ειδικός παιδοακοολογος υποδεικνύει τον καλύτερο τρόπο βελτίωσης της ακοής.
Εάν δεν γίνουν επεμβάσεις βελτιώσεως της ακοής, το ωτικό πτερύγιο δημιουργείται με από το αυτόλογο υλικό σε δύο κύριες επεμβάσεις. Απαιτούνται τρία χειρουργικά βήματα όταν πρόκειται να ανοίξει το μεσαίο αυτί και να δημιουργηθεί έξω ακουστικός πόρος και τύμπανο.
Αναδημιουργία ωτικού πτερυγίου με πλευρικό χόνδρο. Η θέση του αυτιού σχεδιάζεται συμμετρικά στην υγιή πλευρά. Ένα πλαίσιο χόνδρου αυτιών είναι φτιαγμένο από χόνδρο του οποίου η λήψη γίνεται από τρεις νόθες πλευρές του θωρακικού κλωβού.
Το υγιές αυτί χρησιμοποιείται ως πρότυπο. Για σχηματισμό του λοβίου του αυτιού που συνήθως υπάρχει είτε προσαρτάται στην κατάλληλη θέση είτε αφαιρείται η δομή του χόνδρου με κακή μορφή. Το νέο σχηματοποιημένο χόνδρινο πλαίσιο αποθηκεύεται κάτω από το δέρμα. Μετά από περίπου έξι μήνες, η δομή του χόνδρου έχει επουλωθεί. Το μελλοντικό σχήμα του αυτιού είναι ευδιάκριτο, λείπει μόνο η πτυχή στο πίσω μέρος του αυτιού.
Το αυτί πρέπει τώρα να βγει από την εσοχή κάτω από το τριχωτό της κεφαλής. Για να γίνει αυτό, το δέρμα πίσω από τη δομή του χόνδρου διαχωρίζεται και αυτό, μαζί με τον νεοσυσταθέντα συνδετικό ιστό, ανυψώνεται.
Μια σφήνα χόνδρου που έχει απομείνει από την πρώτη εγχείρηση εμφυτεύεται πίσω από το νέο πτερύγιο ως σφήνα στήριξης. Αυτή η σφήνα του χόνδρου πρέπει να καλύπτεται με πτερύγιο ιστού που τροφοδοτείται με αίμα (κροταφική περιτονία από το κεφάλι). Εναλλακτικά, ένας δερματικός κρημνός από την οπισθοωτιαία χώρα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί.
Τα αναδομημένα αυτιά είναι αρχικά πιο άκαμπτα και έχουν λιγότερο λεπτά περιγράμματα από τα φυσικά. Το συναίσθημα επανέρχεται κατά τη διάρκεια ενός έτους.Η χειρουργική ανασυγκρότηση του αυτιού για μικρωτία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία η οποία – όπως με όλες τις επεμβάσεις – μπορεί επίσης να οδηγήσει σε επιπλοκές. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, οι διαταραχές του κυκλοφορικού στο δέρμα μπορούν να οδηγήσουν στην έκθεση του χρησιμοποιηθέντος χόνδρου ή ακόμη και μερική απώλεια του ανακατασκευασμένου αυτιού.Το οίδημα μπορεί να επηρεάσει το περίγραμμα του αυτιού και να το κάνει λιγότερο λεπτό. Ωστόσο, αυτό είναι συνήθως μόνο ένα προσωρινό πρόβλημα.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο μεταμοσχευμένος χόνδρος μπορεί να κάμπτεται ή να διαλύεται πλήρως. Τα ράμματα μπορούν να διαφαίνονται μέσω του δέρματος, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη χειρουργική επέμβαση παρακολούθησης.